Iranian Futurist

اگر چه كه اين مدارس مجازي نام گرفته اند و اكثر برنامه هاي آن از طريق كامپيوتر و اينترنت ميسر شده اين موضوع به اين معني نيست كه اين دانش آموزان با كتاب سر و كار ندارند

باني راثمن موريس

مادلين نلسون در شهر استونبويل از ايالت اوهايو زندگي مي كند. با وجود آنكه از پاييز گذشته سه ترم گذرانده فقط چند بار معلم خود را ديده است. او به مدرسه نمي رود اما نه به اين معني كه درس نمي خواند و تكليف انجام نمي دهد. شايد تكاليفي كه او انجام مي دهد نسبت به هم سن هايش بيشتر هم باشد. معلم او تكاليفش را از طريق اينترنت مشخص مي كند، مادلين با خواهر ۶ ساله اش، ترز و برادر ۵ ساله اش گابريل، در «آكادمي مجازي اوهايو» ثبت نام شده اند. پدرشان تاريكي صبح مي رود و تاريكي شب باز مي گردد. خانم نلسون مي گويد اگر قرار بود بچه هايش به مدارس متعارف مي رفتند از عهده آن بر نمي آمد. او كه زماني دانشجوي ادبيات انگليسي بود مي گويد: «من در مورد تعليم و تربيت كودكان تخصصي ندارم به همين دليل آن را به متخصصانش سپرده ام آنها بهتر مي دانند كه كودكان در اين سن و سال بايد چه چيزهايي بياموزند. »
آكادمي مجازي اوهايو يك مدرسه صاحب پروانه است كه مكان آن سايبر اسپيس (دنياي مجازي اينترنت) است. اين مدارس دولتي كه مستقل عمل مي كنند و مجوز خود را از دولت مي گيرند و زير نظر سيستم K12 اداره مي شوند به مدارس صاحب پروانه يا Charter School معروفند. دفتر مركزي اين موسسات آموزشي انتفاعي در مك لين ويرجينيا قرار دارد. تمام برنامه هاي آموزشي آن اينترنتي و دانش آموزان از طريق اينترنت در كلاس ها حضور پيدا مي كنند و آزمون ها و امتحانات از طريق اينترنت برگزار مي شود. كامپيوترهايي كه در اختيار دانش آموزان قرار مي گيرد از طريق وامي است كه از سوي دولت پرداخت شده است. معلم هاي اين سيستم هميشه از طريق اينترنت و تلفن در دسترس هستند و گاهي اگر لازم باشد حضوري هم مي توان با آنان ملاقات داشت. هنوز دانشگاه هاي اينترنتي نسبت به دانشگاه هاي متعارف بسيار ناچيزند و مدارسي كه بعضي از دوره هاي خود را از طريق اينترنت ارائه مي كنند بسيار محدود هستند اما در اين ميان مدارس اينترنتي مخصوص دبستاني ها و پيش دبستاني ها نيز رو به رشد گذاشته است. با اين وجود تعداد آن هنوز به قدري ناچيز است كه نمي توان به آن به عنوان پديده اي نوظهور نگاه كرد. در ايالت هاي آلاسكا، آركانزاس، كاليفرنيا، كلرادو، مينه سوتا و اوهايو فقط ۲۰ تا ۳۰ مدرسه اينترنتي در سطح ملي راه اندازي شده اند. بعضي از آنها انتفاعي از نوع K12 هستند و در سرتاسر آمريكا فقط ۶۰۰۰ دانش آموز دارند و بعضي از آنها از سيستم يارانه اي دولتي بهره مي گيرند مثل سيلون دنچر در بالتيمور كه ۴۰۰ دانش آموز دارد بقيه مدارس اينترنتي زير نظر دولت اداره مي شوند. برخلاف اكثر مدارس آمريكا كه بخش محدودي از دوره هاي آموزشي خود را به آموزش از طريق اينترنت اختصاص داده اند آكادمي مجازي اوهايو همه دوره ابتدايي را فقط از طريق اينترنت ارائه مي كند.
ناخشنودي و نارضايتي از مدارس متعارف روبه افزايش است و آموزش از راه دور چه در دوره هاي دبيرستان و دانشگاه و چه در مدارس ابتدايي در پنج سال آينده افزايش خواهد يافت. تصميم دولت اين نيست كه آموزش از راه دور جايگزين مدارس متعارف شود اما به عنوان گزينه اي در كنار آن مطرح خواهد ماند. استانداردهايي كه براي آن تعريف شده در سطح استانداردهاي مدارس متعارف است.

جيمز مك وتي تحليل گر ارشد «ادو ونچرز» - شركت مشاوره اي در زمينه آموزش كه در شهر بوستون آمريكا قرار دارد ـ مي گويد: «هر ايالتي از ايالت هاي آمريكا در حال ابداع يا توسعه روشي براي توسعه برنامه هاي آموزشي مجازي است. حال يا خود عهده دار آن است يا آن را به ارگان ثالثي مي سپارد. »
از نظر بعضي از كارشناسان و تحليل گران مسايل آموزشي مدارس ابتدايي اينترنتي اصلاً ايده خوبي نيست. اين منتقدان مي گويند كيفيت آموزش به شدت از بين مي رود. آموزش در منزل هرگز جايگزين مناسبي براي مدرسه نيست. هيچ گزينه اي نمي تواند جاي كلاس درس و تجربه مدرسه را بگيرد. مهم ترين ويژگي مدرسه ايجاد استقلال در فرزندان است و كودكاني كه در منزل آموزش مي بينند وابستگي شديدي به والدين پيدا مي كنند.
در حال حاضر فراهم كنندگان آموزش از راه دور از طريق اينترنت بسيار متعدد هستند و برنامه هاي آموزشي آنها تفاوت هاي فاحشي با يكديگر دارد. اما مدارس مجازي عهده دار وظايف والدين هم مي شوند، آنها براي هر سال برنامه آموزشي ثابت و مشخصي دارند و والدين در انتخاب دوره ها سرگردان نمي شوند. از مهم ترين ويژگي هاي مدارس مجازي از جمله «آكادمي مجازي اوهايو» اين است كه برنامه هاي آموزشي خود را براساس استانداردهاي مدارس متعارف هم تنظيم مي كند به گونه اي كه كودكاني كه در اين مدارس به تحصيل مي پردازند از عهده امتحانات استاندارد ملي هم بر مي آيند.
جاني تاملين از شهر سانتي در ايالت كاليفرنيا كه دو فرزند خود را [اليوا ۶ ساله و زكريا ۸ ساله] در «آكادمي مجازي كاليفرنيا» ثبت نام كرده است مي گويد: «تنها كاري كه من بايد انجام بدهم اين است كه به دفتر اين مدرسه مراجعه و ثبت نام كنم از آن به بعد خيالم در مورد همه چيز راحت است. درس ها همه آماده اند. كارها از قبل پيش بيني شده اند. »
متصديان اين مدارس مجازي مي گويند برخلاف تصور مردم كه دانش آموزان اين گونه مدارس فقط به صفحه نمايش كامپيوتر چسبيده اند اين گونه نيست. در آغاز دانش آموزان فقط نيم ساعت پاي كامپيوتر مي نشينند و از طريق اينترنت ارتباط برقرار مي كنند در اين نيم ساعت فقط تكاليف خود را تحويل مي دهند يا از تكاليف جديد با خبر مي شوند و گاهي هم جست وجو در بانك اطلاعاتي مدرسه نيز بر عهده آنان گذاشته مي شود. اما از محاسن آن اين است كه بچه هاي دبستاني از همان ابتدا جست وجو در اينترنت را به خوبي مي آموزند.
در سال هاي اول نقش پدر و مادر بسيار مهم است چون در كارهاي اوليه كار كردن با كامپيوتر و اينترنت مي توانند به فرزندشان كمك كنند و در حل تكاليف آنان را ياري دهند. براساس استانداردهاي مدارس ابتدايي، هريك از دانش آموزان اين گونه مدارس مجازي بايد ۹۰۰ ساعت در سال تكليف انجام دهند و بايد از عهده امتحانات استاندارد برآيند. روي كامپيوتر اين دانش آموزان نرم افزارهاي ويژه اي نصب شده است كه حضور و انجام تكاليف دانش آموز را به ثبت مي رساند و از لحاظ قانوني مدارك ديجيتالي آن اعتبار دارد. از ويژگي هاي اين نرم افزار اين است كه پيشرفت دانش آموز را ارزيابي مي كند و براي هر دانش آموز براساس توانايي هايش برنامه ريزي مي كند. براساس قوانين آمريكا كامپيوترهايي كه از طريق دريافت وام مخصوص دانش آموزان خريداري مي شود مجهز به نرم افزارهاي آموزشي و نرم افزارهاي حفاظت از دانش آموزان در عرصه اينترنت است. به عبارت واضح تر جلوي جست وجو در پايگاه هاي اينترنتي مستهجن را مي گيرد.
اگر چه كه اين مدارس مجازي نام گرفته اند و اكثر برنامه هاي آن از طريق كامپيوتر و اينترنت ميسر شده، اين موضوع به اين معني نيست كه اين دانش آموزان با كتاب سر و كار ندارند. در برنامه هاي اين دانش آموزان آزمايش هاي علمي هم گنجانده شده، به همين دليل ابزارهاي آزمايش، كتاب هاي مخصوص و ابزار كمك آموزشي نيز براي دانش آموز فرستاده مي شود.
اصولاً مدارس مجازي و آموزشي از راه دور پيچيدگي هاي خاص خود را دارد و معمولاً والديني به اين گونه مدرسه ها روي مي آورند كه خود فرهيخته اند و انتظارشان اين است كه فرزندانشان از همان كودكي خود را براي دنياي آينده آماده كنند و از همان ابتدا كار با كامپيوتر و اينترنت ملكه ذهن آنها شده باشد. دور بودن از معلم به اين معني نيست كه دانش آموز به معلم دسترسي ندارد بلكه در اين شرايط دسترسي بيشتر است چون معلمان مدام پاي اينترنت هستند يا از طريق نامه الكترونيكي يا از طريق تلفن مشكل دانش آموزان را حل مي كنند و به كار دانش آموزان نظارت دارند اما اين حقيقت را نمي توان انكار كرد كه يكي از مهم ترين دستاوردهاي مدارس متعارف يعني اجتماعي بار آمدن فرزندان تضمين نمي شود. ارتباط رودرروي دانش آموزان بخش بسيار مهم مدارس متعارف است كه از دست رفتن آن در مدارس مجازي از نقيصه هاي جبران ناپذير است. از نظر متخصصان فناوري هاي آموزشي (از جمله جمي مك كنزي سردبير مجله آموزشي From Now On) صحبت كردن دانش آموزان با يكديگر و بازي كردن آنها در حياط مدرسه نيز جزو آموزش به حساب مي آيد كه در مدارس مجازي از دست مي رود. از نظر بعضي از متخصصان نقش معلمان در تاثيرگذاري روي دانش آموزان نيز در مدارس مجازي از دست مي رود. دانش آموزان اصولاً از معلمان الگو مي گيرند.

Iranian Futurist		Ayandeh-Negar
Welcome To Future		Tomorow is built today

	در باره ما	تماس با ما	خبرهای علمی	احزاب مدرن	هنر و ادبیات	ستون آزاد	محیط زیست	حقوق بشر	اخبار روز	صفحه‌ی نخست
	آرشیو	اندیشمندان آینده‌نگر	تاریخ از دیدگاه نو	انسان گلوبال	دموکراسی دیجیتال	دانش نو	اقتصاد فراصنعتی	آینده‌نگری و سیاست	تکنولوژی	از سایت‌های دیگر